Jan zit in de trein (Ян сидит в поезде) en wil een sigaar opsteken (и хочет закурить сигару; opsteken – поднимать: de paraplu opsteken – раскрывать зонтик; зажигать /лампу/; прикуривать), maar eerst vraagt hij beleefd (но сначала он вежливо спрашивает; beleefd – вежливый, учтивый) aan de dame tegenover hem (у дамы напротив него):

– Staat u mij toe dat ik rook (вы мне позволите, чтобы я закурил)?

– Doe alsof je thuis bent (будь: «делай» как дома) antwoordt de dame (отвечает дама), waarop Jan de sigaar voorzichtig wegsteekt en bromt (на что Ян осторожно прячет сигару и ворчит; wegsteken – незаметно убрать, припрятать; weg – прочь; steken – сунуть):

– Nu dan maar niet (тогда не сейчас).

Jan zit in de trein en wil een sigaar opsteken, maar eerst vraagt hij beleefd aan de dame tegenover hem:

– Staat u mij toe dat ik rook?

– Doe alsof je thuis bent, antwoordt de dame, waarop Jan de sigaar voorzichtig wegsteekt en bromt:

– Nu dan maar niet.