Кузьма Чорны

Срэбра жыцця

I

Рыжая барада трасецца, у бакi ходзiць ад дробнага смеху.

- Гы, гы... Вучыць. Дзьмухнi, кажа, на агонь - пячы не будзе. От зараз як дзьмухну за гэткую раду галавешкаю ў рыла, дык навучыш... Гы, гы...